Sina Aria’s Post

#سندرم تولید محتوای #رگباری در لینکدین معمولا هدف از تولید محتوا در لینکدین می تونه متفاوت باشه: بعضی ها بدنبال #پرسنال_برندینگ هستن بعضی ها بدنبال #اشتراک_دانش هستن و ... اما یک مسئله مهم این هست که آیا صرف تولید محتوای #رگباری ما را به هدفمون میرسونه یا بیشتر ما را داره دور می کنه: خیلی سرتون را درد نیارم به طور مثال برای یوزرهای لینکدین که بدنبال اشتراک تجربه هستن لطفا به پروفایل #بیل_گیتس در لینکدین مراجعه کنین، سپس به قسمت پست هاش برین، بیل گیتس تقریبا هر روز تولید محتوا داره، و اینجا یه سوال مطرح میشه: آیا فردی که در لینکدین روزانه تولید محتوا داره هم در اشل بیل گیتس هست و این همه گوش شنوا مخاطبش هست؟ اگر نیست فقط داره مخاطب ها را از خودش دور می کنه، و پست هاش بیشتر تاثیر منفی داره با #رگبار محتوا ذهن مخاطبتون را #زخمی نکنین

چه کسی می تواند #رهبری را آموزش بدهد؟! همواره چه زمانی که دانشجو بودم، چه زمانی که وارد صنعت شدم، سوال مهمی ذهنم را مشغول کرده بود، بواقع چه کسی قابلیت تدریس رهبری را دارد و اصولا مهارت رهبری قابلیت آموزش دارد؟! خب اهمیت این سوال وقتی که در کار، ناکارآمدی مباحث مطرح شده توسط تعدادی از عزیزانی که در کورس های مدیریتی به عنوان دانشجو در خدمتشون بودم را دیدم، چند برابر شد ...، برای پیدا کردن جواب این سوال، در حدی که وقتم اقتضا می کرد، فول کورس ها و مینی کورس های ام بی ای و دی بی ای که در داخل و خارج از کشور در بیزنس اسکول های مخنلف قابل دسترس بود را در این سال ها دنبال کردم، اما جواب روشنی برایش پیدا نکردم ... از طرف دیگر، وقتی وارد صنعت شدم، اتفاق جالبی برایم افتاد که این سوال را به یک ابهام بزرگتر تبدیل کرد: با افرادی آشنا شدم که به معنی واقعی کلمه #رهبر بودند، و در کنار آنها بودن مثل شرکت در یک کورس جامع رهبری بود ولی اصلا داعیه استادی این حوزه را نداشتند و حتی خودشان نیز گاها تجربه پاس کردن هیچ کورس مدیریتی را نداشتند، و ابهامی برایم ایجاد شد، شاید اصلا رهبری موضوع قابل تدریسی نیست و ذاتی است و رهبر ها باید رهبر بدنیا بیایند ...، ادعاهایی در باب اینکه رهبری مهارتی کاملا تجربی و ذاتی است نیز ابهام مرا دوچندان کرد ... در تلاطم شناختی عجیبی بودم، که اتفاق بسیار خوبی برایم افتاد، فرصتی مشاوره با یکی از دوستانم که سابقا در گوگل مشغول بود را پیدا کردم، و او مقاله بسیار ارزشمندی از بیزنس اسکول هاروارد را در اختیارم قرار داد که به نظرم بهترین جواب برای این سوال یا در بعد دیگر این ابهام است: لینک مقاله را کامنت کردم و می توانید مطالعه کنید، اما از منظر خودم بعضی از نکاتی که در این مقاله ارزشمند موجود هست را مرور می کنم که به طریق اولی، اعتقاد فعلی خودم نیز هست: جواب کوتاه: بله! قابل تدریس است ... جواب تفضیلی: تنها کسی می تواند رهبری را تدریس کند، که خود یک #رهبر_واقعی باشد .... ویژگی های رهبر واقعی در این مقاله گردآوری شده است که می توانید مطالعه بفرمایید، از نظر من نویسنده بسیار فرد شجاعی است، چرا که در ایراد نظراتش، خودش و امثال خودش را می کوبد! او اشاره می کند به طور مثال اصولا کسی که یک کسب و کار کوچک را هم راه اندازی نکرده است، چگونه ادعای تدربس مدیریت کسب و کار را دارد؟ هم چنین اشاره می کند که چه بسیار اساتیدی که دانشجویان متعددی در حوزه مدریت کسب و کار و رهبری داشتند، ولی حتی از الفبای این حوزه هم بهره مند نبودند، و چه بسیار افرادی که در راه اندازی کسب و کار های مختلف موفق بودند و به معنای واقعی کلمه ((رهبر)) بودند ولی داعیه مربی گری نداشتند و اینها در اصل همان معلمان واقعی رهبری هستند ... در بندی دیگر اشاره می کند که اصولا اکثر افرادی که رهبر واقعی هستند نه فرصت آموزش دارند نه نیازی به شغل آموزش، و متاسفانه خیلی در دسترس نیستند ... سرتان را درد نیاورم، راه حل مشخص است، برای فراگرفتن رهبری، باید به دنبال معلمان واقعی رهبری که همان رهبران واقعی هستند باشیم! #رهبری

آیا #مدیریت_پروژه می تواند در لایه #استراتژی سازمان نقش آفرین باشد؟ این سوال و سوالات مشابه سالها بود که ذهنم را درگیر خود کرده بود، در اینکه مدیریت پروژه می تواند به خوبی از پس لایه اجرا سازمان بربیاید، شکی نیست، اما در لایه استراتژی چه طور؟ عده ای معتقد هستند که این طور نیست و مدیریت پروژه به دلایلی چنین توانی ندارد، خب اگر چنین باشد سوال مهمی پیش می آید: خب چگونه استراتژی های سازمان اجرایی بشوند؟ اگر این ایراد را بپذیریم خب مدیریت پروژه ای که در لایه اجرا محشر کار می کند را چگونه تغذیه کنیم؟ سرتان را درد نیاورم، جواب این سوال معادل میلیون ها یا میلیارد ها دلار ارزش برای سازمان های بزرگ است، چراکه می تواند استراتژی های سازمان را با کمک مدیریت پروژه اجرایی کند، اما جواب چیست؟ اشمیت در سال 2015 در کنفرانسی در #انجمن_مدیریت_پروژه_آمریکا از حقیقتی پرده برداری کرد که می تواند جوابی #طلایی برای این سوال استراتژِیک باشد، عنوان کنفرانس او در ذیل آمده است و لینک آن کامنت شده است: Turning strategic goals into successful projects: the logical framework approach معتقدم اصولا ترجمه یا تشریح ادعایی به زبان دیگر، بسان #تحریف آن است فلذا از من انتظار نداشته باشید که جواب طلایی اشمیت را تفسیر کنم، اما به نظرم، تشریح ابعاد جوابیه او شما را ترغیب به مطالعه نتایج کنفرانش میکند: پرکتیس اشمیت، توسط #آژانس_توسعه_بین_المللی_ایالات_متحده (#یو_اس_ای_آی_دی) توسعه داده شده است، این آژانس برنامه کمک های خارجی ایالات متحده را ارائه می کند. این برنامه چند میلیارد دلاری دولت ایالات متحده، صدها پروژه را در کشورهای در حال توسعه به دلایل سیاسی،  اقتصادی و .... تامین می کند. در سال 1969، کنگره ایالات متحده این آژانس را به چالش کشید و سوال مهمی را مطرح کرد: "آیا این پروژه های استراتژیک به اهداف مورد نظر خود می رسند؟" با کمال تعجب، آژانس نتوانست به این سوال پاسخ دهد. آنها 150 پروژه میلیارد دلاری را ارزیابی کردند و متوجه شدند که اهداف مبهم هستند، اقدامات انجام نشده بسیارند، سهامداران در مورد آنچه که موفقیت را تشکیل می دهد اختلاف نظر دارند، و هیچ راه عملی برای تعیین اثربخشی آنها وجود ندارد. اما اشمیت توانست با #بستر خاصی از مدیریت پروژه که در این کنفرانس مطرح شد به تمامی این سوالات جواب بدهد و عملا بتواند به دستاورد بزرگی برسد و آن اجرایی کردن استراتژی ها با کمک مدیریت پروژه در این آژانس و صد ها مرکز فدرال دیگر در ایالات متحده است، او هم اکنون از مهم ترین مشاوران این کشور در استراتژیک ترین پروژه های آن در حوزه های مختلف فدرال، فضایی و ... در مقیاس تیریلیون دلار میباشد. #استراتژی #مدیریت_پروژه  

Another perseverance that led into absolutely fantastic result I am really happy for you Taha Saeidi. "Be the best product manager of your own agile project"

#سندرم #شومن_ها در #تحول_سازمانی در چند سال اخیر یک سوال بارها و بارها ذهنم را درگیر کرده بود؟ #کاریزمای گول زننده تا چه مقدار برای سازمان مضر است و چگونه می توان از آن جلوگیری کرد؟ به طور مثال #شومن هایی که ادعاهای بزرگی مثل ایجاد تغییرات بزرگ منجر به تولید ارزش دارند، اما به واقع صرفا نمایشی مصنوعی را ارائه می دهند که با هنرمندی و #بازیگری تمام ذهن کارفرمایان را طوری کانالیزه می کنند که انگار تغییر مهمی را رقم زدند اما بواقع چگونه می توان این افراد را #شناسایی کرد؟ با افرادی مختلفی که در این حوزه صاحب تفکر هستند به گفتگو پرداختم و نتیجتا تعاملی را که با (یکی از اساتید دانشگاه #بولینگ_گرین_استیت #آمریکا که از پارتنر های بنام #مکنزی هست) داشتم را در این پست به اشتراک می گذارم ایشان پس از سالها تجربه در حوزه مشاوره تحول سازمانی متعقد بود این افراد به شدت برای سازمان مضر و خطرناک هستند و اشاره می کرد که این افراد باعث می شوند که سازمان ها افرادی که بواقع ارزش آفرین هستند را از دست بدهند ایشان معتقد بود که این افراد به دلیل اینکه از مهارت خاصی برخوردار نیستند مجبور هستند که ارزش ناچیز فعالیت خود را بیشینه نمایش دهند و در اصل به قول ایشان مهارت اصلی این افراد #بازیگری است، و اگر این افراد در سازمان ها قدرت پیدا کنند امکان دارد هزینه غیر قابل جبران را به سازمان تحمیل کنند که گاها غیر قابل جبران است اما چگونه این افراد را #شناسایی کنیم؟ ایشان معتقد بود که به هیچ وجه نباید از روش های تشخیصی فردی و مقدماتی استفاده کرد، چرا که چنین افرادی گاها به قدری در مهارت بازیگری خود زبردست هستند و در نقش خود #غرق شده اند، که قوی ترین مدیر ها هم قدرت تشخیص چنین افرادی را نخواهند داشت فلذا ایشان اصرار قابل توجهی به فرآیند #اتوماسیون_تشخیص داشت ایشان معتقد بود اگر سیستم های تشخیصی و مانیتورینگ همچون #پی_ام_او در سازمانی به درستی نهادینه شود، فرد #شومن هر چه قدر هم در فن #بازیگری خود قوی باشد چون نهایتا باید خروجی را #شفاف_سازی کند، حیله اش برملا خواهد شد و مجبور است #نقاب از چهره خویش بردارد اصولا ایشان معتقد بود که وجود سیستم های #قابل_اتکا و #هیبرید #مانیوتورینگ به شرطی که #انعطاف_پذیری و #نوآوری را در سازمان کور نکند، بینهایت برای فرآیند تشخیصی مفید می دانست و اشاره کرد که در بیش از 110 شرکت مختلف جهان آن را پیاده سازی کرده و نتیجه را مثبت میدید اما اینکه سیستم های #هیبرید مانیتورینگ باید چه کیفیت و مشخصاتی داشته باشد از حوصله این پست خارج است و به امید خدا در پست های آتی اشاره کاملی خواهم داشت خداروشکر که درفعالیت هایی که داشتم و در مجموعه فعلی تا کنون با چنین افرادی مواجه نشدم، و امیدوارم هیچ وقت شرکت یا سازمانی دچار #سندرم_شومن نشود ولی منطقی است که سازمانها یا شرکت ها مجهز به سیستم های هیبرید مانیتورنگ بشوند که به نوعی پیشگیری ازین قبیل ضررها کرده باشند

These sentences removed the fatigue of several years of continuous activity in the technology education ecosystem and gave me a very high motivation to continue, I believe in this trend and I am sure that it will create great values soon. Thank you Mohammad Ali Shayan. De zinnen namen de vermoeidheid weg van een aantal jaren van voortdurende activiteit in het ecosysteem van technologieonderwijs en gaven mij een zeer hoge motivatie om door te gaan. Ik geloof in deze trend en ik ben er zeker van dat deze binnenkort grote waarden zal creëren. bedankt the LEGO Group.