ﺗﺮس در ﻛﻮدﻛﺎن و راهکارهایی برای رفع آن

ﻫﻤﻪ ﻛﻮدﻛﺎن در ﭼﻨﺪ ﻣﻘﻄﻊ ﺳﻨﻲ در زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن دﭼﺎر ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. اﻳﻦ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻳﻚ ﺑﺨﺶ ﻃﺒﻴﻌﻲ از رﺷﺪ آﻧﻬﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣـﻲﮔـﺮدد.

اﻳـﻦ ﺗـﺮسﻫـﺎ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت داﺋﻤﻲ و ﺑﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﻲ در ﻛـﻮدك ﺑـﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻳﺎ ذﻫﻦ ﻛـﻮدك را ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻛﺎﻣـﻞ اﺷـﻐﺎل ﻛﻨﻨـﺪ، ﺗـﺮس در ﻣﻴـﺎن ﻛﻮدﻛـﺎن ﭘﻴﺶدﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺮس از ﺣﻴﻮاﻧﺎت و ﺣﺸﺮات، ﻏﻮلﻫﺎ و ارواح، ﮔﻢ ﺷـﺪن، ﻃـﻼق، از دﺳﺖ دادن ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر و ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب ﻣﻲﺑﺎﺷـﺪ. ﻛﻮدﻛـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺗـﺎزه ﺑـﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻲروﻧﺪ از ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ، ﺑﻌﻀﻲ ﺻـﺪاﻫﺎ، زﻣـﻴﻦ ﺧـﻮردن، ورود ﺑـﻪ ﻣﻜﺎن ﺟﺪﻳﺪ (ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ورود ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ) و ﺗـﺎرﻳﻜﻲ ﻫﻨﮕـﺎم ﺧـﻮاب (در ﺑﭽـﻪﻫـﺎي ﻛـﻮﭼﻜﺘﺮ) و وازدﮔـﻲﻫـﺎي اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ، ﺟﻨـﮓ، ﻓﻀـﺎﻫﺎي ﺟﺪﻳـﺪ و ﺗـﺮس از دزد (در ﺑﭽﻪﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ) ﻣﻲﺗﺮﺳﻨﺪ. ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن (ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ رﺳـﻴﺪه­اﻧـﺪ) ﻣﻌﻤـﻮﻻً از دزد، ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ (ﻣﺜﻞ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه و...) ﺟﻨﮓ، ﻃـﻼق و رواﺑـﻂ ﻏﻴﺮﻣﻌﻤـﻮل واﻫﻤﻪ دارﻧﺪ و ﻣﻲﺗﺮﺳﻨﺪ. اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺮسﻫﺎ در ﻛﻮدﻛﺎن در ﺗﻤﺎم ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳـﻨﻲ، در ﺑﻌﻀﻲ از دورانﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ: ﺗـــﻮﻟﺪ ﻳﻚ ﻓﺮزﻧﺪ ﺟﺪﻳـﺪ در ﺧﺎﻧﻮاده، ﻧﻘﻞ ﻣﻜـﺎن از ﺧﺎﻧﻪاي ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ دﻳﮕﺮ، ﻃــﻼق و ﻏﻴـﺮه... .

ﺣﺘﻲ ﺑﻌﻀﻲ اوﻗﺎت ﺑﻌﺪ از وﻗﻮع ﻳـﻚ اﺗﻔـﺎق ﺗﺤﺮﻳـﻚﻛﻨﻨـﺪه، ﺗـﺮس در ﻛﻮدﻛـﺎن ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻲﮔﺮدد ﻣﺜﻼً اﻓﺘﺎدن در آب، ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻳﻚ ﺷـﻲء داغ ﻳـﺎ ﻓـﺮار ﻛﺮدن از ﻳﻚ ﺳﮓ. ﺑﻌﻀﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻮدﻛﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺗﺮﺳـﻨﺪ و اﻳـﻦ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ روﺣﻴﺎت و ﺧﻠﻖ و ﺧﻮي آﻧﻬﺎ دارد. واﻟﺪﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﮕﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﺗﺸﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ﻳـﺎ زود در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﻫﺮﭼﻴـﺰ ﻋﻜـﺲاﻟﻌﻤـﻞ ﻧﺸـﺎن ﻣـﻲدﻫﻨـﺪ، ﻓﺮزﻧﺪانﺷﺎن اﻏﻠﺐ داراي ﻫﻤﺎن روﺣﻴﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺗـﺮس و واﻫﻤـﻪ ﻗـﺮار دارﻧﺪ.در 4 ﺗﺎ 5 ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻛﻮدﻛﺎن، ﺗﺮس از ﺧﻄﺮات ﺑﻴﺮوﻧﻲ، ﺗﺎرﻳﻜﻲ و ﻣﻜﺎن ﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ. دراﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ از رﺷﺪﺷﻨﺎﺧﺘﻲ، آنﻫﺎ ﻛﻢﻛﻢ ﺑﺎ ﺧﻄﺮاﺗـﻲ ﻛـﻪ اﻧﺴـﺎن را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺣﻴﻮاﻧﺎت، ﺗﺮس و ﻣﺮگ آﺷﻨﺎ ﻣﻲﺷـﻮﻧﺪ. ﺗـﺮس از آب ﻣﻌﻤـﻮﻻً در 2 ﺗﺎ 3 ﺳﺎﻟﮕﻲ در ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺮوز ﭘﻴﺪا ﻣـﻲﻛﻨـﺪ. ﺑﺮﺧـﻲ از ﻛﻮدﻛـﺎن ﺑـﻪ ﻗـﺪري از آب ﻣﻲﺗﺮﺳﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ، ﺣﻤﺎم ﺑﺮوﻧﺪ. اﻳﻦ ﺗﺮس ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﺗﻠﺨﻲ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﺎ اﻟﻘﺎي ﺗﺮس ﺗﻮﺳـﻂ واﻟـﺪﻳﻦ و ﻳـﺎ اﻓﻜـﺎر ﻧﺎدرﺳـﺖ ﺧـﻮد ﻛـﻮدك درﺑﺎره­ي آب ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآﻳﺪ. ﺗﺮس از ﺑﻌﻀﻲ از اﺳﺒﺎبﺑﺎزيﻫﺎي ﺧـﺎص در ﻛﻮدﻛـﺎن ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ. ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪاي از ﺗﺠﺮﺑـﻪﻫـﺎي ﺗﺮﺳـﻨﺎك در ﻃـﻮل زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن روﺑﻪرو ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. آﻧﻬﺎ از اﻓﺮاد ﻏﺮﻳﺒﻪ، ﺗﺎرﻳﻜﻲ، ﺣﻴﻮاﻧـﺎت، ﻃﻮﻓـﺎن، ﺗﻮاﻟـﺖ، ﻣﻜﺎنﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪ، ﻣﺮگ ﻳﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﻣﻲﺗﺮﺳﻨﺪ. اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺗـﺮسﻫـﺎ در ﺑﺮﺧﻲ ﺳﻨﻴﻦ ﻳﺎ دورهﻫﺎﻳﻲ ﺧﺎص ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺗﺮس از ارﺗﻔﺎع، ﭘﻠﻪ ﺑﺮﻗﻲ و ﻧﻈـﺎﻳﺮ آن در ﻛﻮدﻛﺎن زﻳﺎدي دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﺮس از ﺑﺎران ﺷـﺪﻳﺪ و رﻋـﺪ و ﺑـﺮق در ﺑﻴﺸـﺘﺮﻛﻮدﻛﺎن دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد. اﻳﻦ ﺗﺮس ﻳﻚ ﺑﺎر در ﺳـﻪ ﺗـﺎ ﭼﻬﺎرﺳـﺎﻟﮕﻲ و ﻳـﻚ ﺑـﺎر در ده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآﻳﺪ.

1. راﻫﻜﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي رﻓﻊ ﺗﺮس ﻛﻮدﻛـﺎنﺷـﺎن اﻧﺠـﺎم دﻫﻨﺪ:
   1. درك ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﺮس ﻛﻮدك اﺣﺴﺎﺳﻲ واﻗﻌﻲ و ﻣﻮﺟﻪ، و ﻧﻴﺰ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ. ﻃﻮري رﻓﺘﺎر ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪن ﻛـﻮدك ﻏﻠـﻂ ﻳـﺎ اﺑﻠﻬﺎﻧـﻪ اﺳﺖ. در ﻋﻮض ﺑﻪ ﻛﻮدكﺗﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﺮس ﻏﻠﺒﻪ ﻛﻨﺪ. ﺑﻪ ﻛﻮدكﺗﺎن ﻓﻨﻮن آراﻣﺶﺑﺨﺸﻲ را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ ﺗﺎ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﺮﺳـﻴﺪه اﺳـﺖ، آﻧﻬـﺎ را ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﺑﺒﻨـﺪد.

ﻛﻮدكﺗﺎن را وادارﻳﺪ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﻲ آراﻣﺶﺑﺨﺶ و ﺷﺎد را ﺑﻪ ﺗﺼﻮر درآورد.

1. ﻗﺼﻪﻫﺎي ﺗﺮس‎آور ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺮسﻫﺎي ﺧﻄﺮﻧﺎك در ﻛﻮدك ﻣﻲﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﻛﺎرﺗﻮنﻫﺎي ﺗﺨﻴﻠﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ رﺷﺪ ﺗﺮس و اﺿﻄﺮاب ودروﻧﻲ ﻛﺮدن ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﻲﮔﺮدد. ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﮔﺮدد از داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺮاي ﻛﻮدك اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.
2. ﻫﺮﮔﺰ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﺗﺮس در ﻛﻮدك را ﺑﻲارزش ﻧﺸﻤﺎرﻳﺪ و ﻫﻴﭻﮔﺎه ﺑﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﺗﺮﺳـﻴﺪﻧﺶ او را ﺗﺤﻘﻴـﺮ ﻧﻜﻨﻴـﺪ و ﺑﺪاﻧﻴـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻲ ﺗـﻮﺟﻬﻲ ﺑـﻪ ﭼﻴﺰﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ او را ﻣﻲﺗﺮﺳﺎﻧﺪ ﻛﻤﻜﻲ ﺑﻪ ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻞ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ.
3. از او ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻋﻠﺖ ﺗﺮﺳﺶ را ﺑﮕﻮﻳﺪ و درﺑﺎره‎ي آن ﺑﺎ او ﺻـﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴـﺪ، اﻳـﻦ راه در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﺮس ﻛﻮدك ﻧﺎﺷﻲ از وﻗﻮع ﻳﻚ اﺗﻔﺎق ﺗﺤﺮﻳﻚﻛﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺴـﻴﺎر ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ.
4. ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻟﺰوم از او ﻣﻮاﻇﺒﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ و اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ او ﺧﻮدش از ﭼﻴﺰﻫـﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﺮﺳﺪ دوري ﻛﻨﺪ و ﻛﻮدك را ﻫﻴﭻوﻗـﺖ ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم دادن ﻛﺎرﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ از آن واﻫﻤﻪ دارد وادار ﻧﻜﻨﻴﺪ.
5. ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﻴﺪ زﻳﺮا ﺗﻮﺟﻪ زﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺗﺮس در ﻛﻮدك ﻣﻲﺷﻮد.
6. ﺑﻪ ﻛﻮدك دﻟﺪاري دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮد ﺑﺮ ﺗﺮﺳﺶ ﻣﺴﻠﻂ ﮔﺮدد.
7. ﺑﺎ او در ﻣﻮرد ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ او را ﻣﻲﺗﺮﺳﺎﻧﺪ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﻨﻴﺪ.
8. ﺑﻪ او ﻗﻮت ﻗﻠﺐ ﺑﺪﻫﻴﺪ وﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﺮس روﺑﻪرو ﺷﻮد.
9. او را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺮﺳﺶ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻧﻜﻨﻴـﺪ. ﻫﻤـﺪﻟﻲ ﺑـﺎ ﻛـﻮدﻛﻲ ﻛـﻪ در ﺷـﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاب و ﺗﺮس ﻗﺮار دارد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻼش ﺑﺮاي درك اﻳﻦ ﺷـﺮاﻳﻂ در ﻛـﻮدك ﺑـﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮوز و ﻧﺸﺎن دادن آن، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ راﻫﻜﺎر ﻣﻮﻓﻖ دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑـﺎ ﺗـﺮس در ﻛﻮدك ﺑﺎﺷﺪ.
10. ﺗﺮسﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻪ ﻣﺮور ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮده و ﻫﻤﺪﻟﻲ ﺑﺎ ﻛـﻮدك در اﺿـﻄﺮاب و ﺗﺮس وي از ﻧﻜﺎت اﺳﺎﺳﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻳﺎدش ﺑﻴﺎورﻳـﺪ ﻛـﻪ ﻗـﺒﻼً ﻫـﻢ در ﻳـﻚ زﻣـﺎﻧﻲ از ﭼﻴﺰي ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪه و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺗﺮﺳﺶ رﻳﺨﺘﻪ و دﻳﮕﺮ از آن ﻧﻤﻲﺗﺮﺳﺪ.
11. ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺮس ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎر ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺑﺎ ﻛـﻮدك اﺳـﺖ. ﺑـﻪ ﻋﺒـﺎرﺗﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﻨﺎر او ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﺑﻪ اﺣﺴﺎس او اﻫﻤﻴﺖ دﻫﻴﻢ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ او را درك ﻛﻨﻴﻢ. ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﺮس و ﺗﺒﻌﺎت آن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮدي و اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﻛـﻮدك را در آﻳﻨﺪه ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﺑﺪﻫﺪ ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻻزم اﺳـﺖ واﻟـﺪﻳﻦ واﻛـﻨﺶ ﺳـﻨﺠﻴﺪه و درﺳﺘﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﺗﺮس در ﻛﻮدك ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ.
12. ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺮس را ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﻴﺪ.
13. ﭘﻨﺪارﻫﺎي ﻧﺎدرﺳﺖ را اﺻﻼح ﻛﻨﻴﺪ. ﮔﺎه ﻛﻮدك ﻣﻲﭘﻨﺪارد ﺑﺎد او را از زﻣـﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻳﺎ ﺻﺎﻋﻘﻪ را ﺟﺎدوﮔﺮﻫﺎ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﻨﺪ.
14. ﺗﺮس را ﺑﺎزﺳﺎزي ﻛﻨﻴﺪ. از ﻃﻮﻓﺎن ﻓﻴﻠﻢﺑﺮداري ﻛﻨﻴﺪ و ﻳﺎ ﺻﺪاي آن را ﺿﺒﻂ ﻛﻨﻴﺪ. در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻴﻠﻢ، اﺑﺘﺪا ﺑﺪون ﺻﺪا آن را ﭘﺨﺶ ﻛﻨﻴﺪ و ﺳﭙﺲ ﺻﺪا را زﻳﺎد ﻛﻨﻴﺪ. در ﺻﻮرت ﺿﺒﻂ ﺻﺪا، از ﻛﻮدك ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﺪا ﮔـﻮش ﻛﻨﺪ و در آﺧﺮ ﺗﺼﻮر ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ از ﭘﺲ اﺑﺮﻫﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﻲآﻳﺪ.
15. ﻛﻮدك را ﺑﺎ دﻳﺪن ﻛﺎرﺗﻮن ﻳﺎ ﺑﺎزي ﺳﺮﮔﺮم ﻛﻨﻴﺪ.
16. ﻛﻮدك را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑـﺮ ﺗﺮﺳـﺶ ﻏﻠﺒـﻪ ﻛـﺮده و درﺑﺎره­ي آب و ﻫﻮا آﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻴﺪ. اﮔﺮ از ﺑﺎد ﻣﻲﺗﺮﺳﻴﺪه، در روزي ﻛﻪ ﺑﺎد ﻣﻲوزد او را ﺑﺮاي ﺑﺎدﺑﺎدكﺑﺎزي ﺑﺒﺮﻳﺪ. ﻳﻚ ﭼﺘﺮ و ﺑﺎراﻧﻲ ﻧﻮ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﺨﺮﻳﺪ.
17. با یک متخصص روانشناسی کودک و نوجوان مشورت کنید.