2019/11/16
فرشاد مؤمنی با انتقاد از تصمیم دولت در انجام تغییرات رادیکال در بودجه گفت: به نمایندگان بسیار گرامی مجلس صمیمانه و خاضعانه توصیه می‌کنم هوشمندی‌ها و آمادگی‌های خودشان را در مورد لایحه‌ی بودجه‌ی سال 1399 افزایش دهند.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی اعلام کرد: از همه‌ی اصحاب رسانه تقاضا می‌کنم سندی که تحت عنوان بخش نامه‌ی بودجه‌ی سال 1399 روی وب قرار دارد مطالعه کنند. گرچه گزارش‌های پشتیبان جهت‌گیری‌ها را سازمان برنامه منتشر نکرده ولی در حد مطالبی که در این سند آمده با اطمینان عرض می‌کنم آنچه به عنوان جهت‌گیری‌های کلیدی اتخاذ شده فاقد بنیه‌ی کارشناسی کافی است و بارها به شکل‌های مختلف در کشور تجربه شده و هزینه‌های بسیار سنگینی به کشور تحمیل کرده است.
وی گفت: در اینجا باز روی سخنم را نهاد رهبری قرار می‌دهم و از ایشان تقاضا می‌کنم به دولت محترم بگویند سال پایانی یک دولت، سال انجام تغییرات رادیکال در نظام بودجه‌ریزی کشور نیست. اجازه دهند به همان روالی که در سال‌های گذشته وجود داشته ماجرای بودجه‌ریزی کشور جلو رود تا شرایطی که هنوز به هم ریختگی‌های جدید تحمل نشده بود نظام بودجه‌ریزی ما نظامی به غایت ناکارآمد و برخوردار از بی‌شمار مشکلات و محدودیت‌های ساختاری هست. اگر عزیزان به سمت بهبود آن‌ها حرکت نمی‌کنند یا برنامه‌ای به صورت قابل اجرا برای آن ندارند حداقل می‌توان تقاضا کرد اوضاع را از این بدتر نکنند. اینکه شما همه‌ی ردیف‌ها را به هم بریزید علناً اصول قانون اساسی و قوانین موضوعه‌ی جاری کشور را زیر پا بگذارید بعد وعده‌هایی دهید که پاسخگو نخواهید بود، درست نیست. زمانی که آثار این کارها ظاهر شد دیگر دولت حسن روحانی در کار نیست.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: من از نمایندگان محترم مجلس تقاضا می‌کنم اگر در این گفته منطق می‌بینند پشتیبانی کنند و بگویند به هیچ وجه نباید به دولتی اجازه داد در سال پایانی تغییرات ناگهانی پرشمار در نظام بودجه‌ریزی کشور ایجاد کند. چقدر بهتر است که بجای این کار عزیزان گزارش‌های پشتیبان برای ادعاهای خودشان مطرح کنند و به شرحی که اشاره شد در معرض دید و قضاوت دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های پژوهشی صاحب صلاحیت قرار دهند تا چکش کاری بایسته شود و برآیند چیزهایی که قابل دفاع هست به عنوان هدیه‌ای به دولت بعدی تعلق بگیرد و بعد در اثر این مشارکت می‌توان مطالبه‌ی اصلاح واقعی در نظام بودجه‌ریزی کشور را تبدیل به یک مطالبه‌ی ملّی کرد و از دولت بعدی خواست.
دکتر مؤمنی گفت: ما نمی‌توانیم مشاهده کنیم دولتی که در شش لایحه‌ی بودجه‌ای که داده در تمام عرصه‌ها اشکالات ساختاری نظام بودجه‌ریزی را شدت بخشیده باشد بعد به یکباره در سال پایانی بخواهد جبران مافات کند. حتی اگر در این زمینه نیّت صادقی وجود داشته باشد امکان عملی چنین چیزی وجود ندارد. وی گفت: پیشنهاد مشخص من این هست که از سازمان محترم برنامه و بودجه خواسته شود تا پیشنهاداتی که دارند پخته‌تر کنند و برای آن گزارش‌های توجیهی کارشناسی تهیه کنند و این را در منظر افکار عمومی قرار دهند. بعد از اینکه پخته‌تر و روی آن اجماع نسبی برقرار شد ان‌شاء الله مجلس محترم بعدی هم در این زمینه کار را جلو ببرد. همان گونه که در مورد قیمت بنزین مشاهده کردیم این خطر وجود دارد که در مورد FATF و در مورد به اصطلاح اصلاح نظام بودجه‌ریزی کشور هم بنیه‌ی کارشناسی کشور نادیده گرفته شود و جوّسازی‌ها و فضاسازی‌ها بر عنصر علمی غلبه پیدا کند.
وی افزود: در زمان خود در این باره ان‌شاء الله مفصّل‌تر صحبت خواهیم کرد ولی برای اینکه وجه طنز آمیز ماجرا مشخص شود من به یکی از ابتکاراتی که عزیزان در نظم جدید بودجه‌ریزی خیلی به آن مباهات می‌کنند توجه شما را جلب می‌کنم. عزیزان فرمودند: قصد دارند از سال 1399 درآمد نفتی منحصراً در خدمت کارهای عمرانی قرار گیرد. من می‌گویم: چرا انگیزه‌ی اصلاحی زمانی شکوفا شد که درآمد نفتی ما نزدیک به صفر شده است؟ اجازه دهید کمی درآمد نفتی به سبک و سیاق قبلی خود برگردد بعد ببینیم سازمان برنامه و بودجه با همین اراده و همّت در آن زمان که درآمدی برای نفت به طور معنی‌دار وجود دارد، می‌خواهد چنین اراده‌ای را اعمال کند و اگر این کار را انجام دادند آنگاه ما هم بسیار سپاسگزار خواهیم بود و اگر نه این درست مصداق نذر امامزاده کردن روغن ریخته هست که واقعاً برازنده‌ی جامعه‌ی ما نیست.