اخباراخبار ویژه

گفت و گو با امیرمنصور شیرازیان، موسس و مدیرعامل نایلون سپید: این طرح چپق است نه طرح افق!

بسپار / ایران پلیمر شهرک صنعتی عباس آباد به عنوان یکی از شهرک های صنعتی بزرگ کشور، در جاده تهران به گرمسار و در 45 کیلومتری شهر تهران واقع شده است. مساحت آن 1029 هکتار است و گفته می شود حدود 42 هزار نفر در واحدهای صنعتی در این شهرک مشغول به کار هستند.
شرکت نایلون سپید یکی از واحدهای فعال در این شهرک صنعتی است. روز 21 مردادماه جاری به مناسبت روز ملی حمایت از صنایع کوچک و متوسط توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت از طرح توسعه این مجموعه یا پیشرفت فیزیکی 80 درصدی بهره برداری شد. در این مراسم فرصتی دست داد تا با امیرمنصور شیرازیان، مدیر این شرکت گفت و گویی داشته باشیم و در مورد مسایل روز تولید و صنعت با او گپ و گفتی داشته باشیم.

بسپار- آقای شیرازیان خوانندگان بسپار با شما آشنایی دارند پیشتر بارها با هم مصاحبه داشتیم … در هر حال برای خوانندگان جدید مختصر بفرمایید نایلون سپید چگونه توسط شما و از چه سالی شکل گرفته و چه مسیری رو تا رسیدن به امروز پیموده؟
شیرازیان: من از خرداد ماه سال ۴۳ وارد این حرفه شدم. در سه ماه تعطیلی تابستان که در زمان ما کار کردن بسیار مرسوم بود و دانش آموزان در سه ماه تعطیلی تفریحاتی مثل امروز و کلاس های مختلف فوق برنامه نداشتند، مخصوصا در جنوب شهر تهران. دایی من دستگاه های تزریق پلاستیک دوخت دستی و پایی آورده بود و من پیش ایشان شاگردی می کردم. بعدا همزمان با تحصیل هم هر روز آنجا کار می کردم. یک مقطعی هم به واحدهای صنعتی رفتم و با اصول و معیارهای مدیریت و تشکیلات صنعتی، آشنا شدم. در فاصله سال های ۵۲ تا ۵۷ بود.
از سال ۵۸ با فروشندگی به این حرفه برگشتم و فروشگاهی در خیابان مولوی باز کردم. از همان زمان معتقد بودم برای هر تولیدی، اگر بازار و خریداری وجود نداشته باشد، آن تولید قطعا موفق نخواهد بود. بنابراین من کارم را علیرغم اینکه کارگر اکسیدور (گرانول کار) بودم و با تولید آشنایی کاملی داشتم، از فروشندگی آغاز کردم.
در فروشگاهی که داشتم، به فروش مصنوعات تولیدی کارخانه های مختلف مشغول شدم. ۵ سال به این کار ادامه دادم، مشتری هایمان خیلی زیاد شدند. زمان جنگ هم بود. من در سال ۶۲ در منطقه خاتون آباد یک کارخانه کوچک احداث کردم، دستگاه های اکسترودر کوچکی آنجا نصب کردیم و به تولید نایلون مشغول شدیم. در ۵/۱۰/۶۳ شرکت نایلون سپید به ثبت رسید که تقریبا می شود ۳۶ سال قبل. طبیعتا چون فروشگاه را داشتیم و تولید را هم داشتیم و من مدیریت را هم دیده و یاد گرفته بودم، روز به روز مشتری ها بیشتر شدند و کارخانه توسعه پیدا کرد.
در سال ۷۲ بعد از ۱۰ سال یک کارخانه بزرگتر در مجاورت کارخانه خود خریداری کردیم. در سال ۷۶ برای اجرای طرح توسعه همین زمینی را که الان در آن هستیم از شرکت شهرک های صنعتی خریداری کردیم. در اردیبهشت سال ۸۳ کلنگ ساختمان اینجا زده شد و ظرف ۱۶ ماه، با وجود این که من نه با شرکت ساختمانی ای قرارداد داشتم و نه شریکی داشتم و نه آنچنان گروه منسجمی از مهندسان دنبال کارم بودند، فقط با یک مهندس مجری، این کارخانه را به بهره برداری رساندم. یعنی ۱.۸ مگاوات برق گرفتم، سالن هارا تجهیز کردم، همزمان ماشین آلات تولید قدیمم را از خاتون آباد به اینجا منتقل کردم و بدون این که حتی ۱ ساعت خط تولید را تعطیل کنیم، کارخانه جدید را راه اندازی کردم. طرح توسعه ای که در مورد آن صحبت می کنیم، ۵ میلیون دلار ماشین آلات داشت که همه از تایوان وارد شد. برای اولین بار این صنعت ماشین آلاتی با این کیفیت به خود می دید. سال ۸۴ کارخانه با ۳۰۰-۴۰۰ خط تولید و چاپ و دوخت افتتاح شد. بعد از آن خوشبختانه این صنعت رفت به همین سمت که اجناس باکیفیت و با کمترین هزینه را استفاده تولید و توزیع کند.
تا قبل از این که این ماشین آلات وارد شود، ما خودمان از ترکیه اجناس چاپی و فانتزی وارد می کردیم، بعد از سال ۸۶-۸۷ دیگر خودمان به منطقه، از جمله همان ترکیه صادرات داریم.
در این بین چالش های زیادی را از سر گذرانیدم و افت و خیزهای زیادی در بازار و مشکلات بسیاری برایمان پیش آمد. چون بعد از این که ۵ میلیون دلار ماشین آلات را پرداخت کردیم، متاسفانه بانک ها در تحریم بودند و سرمایه در گردش به ما ندادند. شما در نظر بگیرید هر ۲۴ ساعت ۷۰-۸۰ تن مواد لازم داشته باشی و پول هم نداشته باشی! آن موقع هنوز بورسی هم وجود نداشت که ما از آنجا خرید کنیم. باید مواد را از بازار تهیه می کردیم و اگر می رفتیم سراغ پتروشیمی ها، خیلی که هنر می کردند، یک حواله ۲۰-۳۰ تنی یا ۱۰ تنی به ما می دادند و تازه انگار که دنیا را هم به بقیه داده اند!
سال های خیلی خیلی سختی داشتیم. به هر حال در بازه ۸۸ تا ۹۵ چه از نظر تامین مواد اولیه، چه از نظر نقدینگی و پرداخت حقوق ۵۰۰ نفر پرسنل در تنگنا بودیم … که خدا یک ذخیره ای، ماحصل ۵۰ سال کار به ما داده بود، ذخیره ملکی و … که به مرور زمان آنها را به ارزان ترین قیمت وقت خود فروختیم و نگذاشتیم این شرکت به سرنوشتی مانند هپکو، هفت تپه و آذرآب و … دچار شود. به هر صورتی بود کار را جلو بردیم تا امروز که طرح توسعه ثانویه ما عملیاتی شده و مبلغ سنگینی برای آن هزینه شده است. باز هم همان خصلت نایلون سپید سرلوحه کار ماست: کارفرینی، نوآوری و پیشرفت.

بسپار- محصولات تولیدی نایلون سپید شامل انواع سفره های یکبار مصرف، کیسه های فریز و زباله، دستکش های یکبار مصرف و … هست. ظرفیت تولید شما در هر کدام چه قدر هست؟ امروز طرح توسعه شما شامل چه مواردی خواهد بود؟ چه سهمی از بازار را در اختیار داشته اید؟ و بعد از تکمیل فاز توسعه به چه سهمی دست پیدا می کنید؟
شیرازیان: من فرمایش شما را اول اصلاح کنم: عمده تولیدات ما شامل فیلم های صنعتی و کشاورزی است و آن مواردی که شما گفتید محصولات بسته بندی ما است که ۲۰-۳۰ درصد تولید ما را شامل می شود.
ظرفیت ما در ۲۴ ساعت، ۱۰۰ تن محصول است. محصولات بسته بندی، ساک های فروشگاهی و فانتزی و اقلام صادراتی. با توجه به مساله کرونا که پیش آمده است، این طرح توسعه ما در رابطه با محصولات بهداشتی مثل انواع دستکش و پیش بند های بهداشتی خواهد بود که در بیمارستان ها استفاده می شود. ماشین آلاتش خریداری شده و آماده است. باید درصد آخر را واریز کنیم تا حرکت کند که به مشکل تحریم کشتی رانی برخورد کردیم.
محصولات جدید ما محصولات روز دنیا مانند ۵لایه ها و ۸ لبه ها خواهد بود. ماشین آلات تماما از چین وارد می شود. خوشبختانه ما الان در مقطع بلوغ صنعتی چین قرار داریم و برندهایی را در این کشور پیدا کردیم که از اروپایی ها کم ندارند.
ما تا اینجا شاید ۶-۷ درصد از بازار ایران را در این محصولات که نام بردید در اختیار داشتیم ولی با این طرح توسعه امیدواریم به ۲۰ درصد برسیم.

بسپار- نایلون سپید مجموعه ای است دارای واحد تحقیق و توسعه درست است؟ چند نفر با چه تخصص هایی در این قسمت مشغول کارند؟ خروجی این سازمان چه بوده؟
شیرازیان: در واحد تحقیق و توسعه ما الان ۳ نفر کار می کنند که از نخبگان هستند و دستآورد آنها هم بالا بردن کیفیت، شناسایی برندهای برتر در زمینه ماشین آلات پلاستیک و همچنین کنترل کیفیت است. در این واحد دکترای پلیمر، کارشناس ارشد و مهندس پلیمر داریم.

بسپار- تامین مواد اولیه (پلی اتیلن و پلی پروپیلن مصرفی شماست؟) امسال با دشواری های زیادی روبرو بود … چگونه مدیریت کردید؟ موافق طرح افق هستید یا مخالف؟ و چرا؟
شیرازیان: امسال سال افزایش قیمت ها در بورس کالا بود برای مواد پلیمری! هر روز قیمت از روز قبل بیشتر می شود. ما که فروش هایمان مربوط به ۱۰-۱۵ روز قبل است و مواد خود را باید به قیمت الان خریداری کنیم با مشکل مواجه هستیم. راه حل این مشکل هم این است که فرمول قیمت گذاری بورس تبدیل بشود به دلار نیمایی.
ابدا موافق طرح افق نیستم. به دلیل اینکه به نظر من طرحی کارشناسی نشده است. چون ممکن است امروز رکود باشد و شما فروش نداشته باشید ولی ۲-۳ ماه بعد بازارت بسیار بالا باشد و بخواهید خرید کنید! مثل این است که شما یک روز گرسنه نباشید و غذا نخورید، ولی این دلیل نمی شود که فردا هم غذا نخورید! ما نباید مجبور شویم در یک مقطعی حتما خرید کنیم و در یک مقطعی کلا خرید نکنیم. بعد هم مگر اختیار خرید ما با خودمان است؟ ما در بورس حاضر می شویم، اگر یک نفر ۱ ریال بیشتر از ما پیشنهاد بدهد، می برد و ما بدون مواد می مانیم! و مجبور می شویم بریم از بازار آزاد بخریم. این دلیل می شود که ما تولید نکرده ایم؟ به نظرم اسمش طرح چپق است!

بسپار- همه گیری کرونا روی بسیاری مشاغل تاثیر منفی داشت ولی به دلیل افزایش و جهش تقاضا در مصرف تولیدات بهداشت شخصی، فعالیت واحد شما احتمالا به شدت رو به رشد بوده. چند درصد افزایش تولید داشته اید؟
شیرازیان: بله ما حتی سال تحویل هم به دلیل تعهد ملی، خطوط تولید دستکش های یکبار مصرف را تعطیل نکردیم. ما در این مدت ۵۰۰-۶۰۰ درصد افزایش تولید داشتیم. ضمن این که تا ۱ ماه آینده که ماشین آلات جدید برسد، افزایش تولیدی تا ۲۰۰۰ درصد خواهیم داشت. سرمایه گذاری که کرده ایم ظرفیت ما را به ۴ برابر ظرفیت فعلی می رساند.

بسپار- آقای شیرازیان آیا صادرات هم داشته اید؟ با چه ارزشی در چه سالهایی؟ و تحریم ها روی آن چه اثری داشته است؟
شیرازیان: ما به کشورهای افغانستان، پاکستان، آذربایجان، ارمنستان، عراق، اربیل، سلیمانیه و ترکیه هم صادرات داشتیم و داریم. ما بیشتر مشکل دریافت ارز داریم یعنی آنها نمی توانند ارز را به حساب ما بریزند. چون سیستم دولت قفل هست. واقعیت این است که دولت نمی تواند از کره و هند و اروپا پولش را بگیرد ولی به من صادرکننده می گوید برو و ارز صادراتی ات را بیاور! چمدانی که نمی شود بیاوریم! بنابراین شرکت های همسایه عادت کرده اند به صرافی ها ارز بدهند و ما اینجا معادل ریالی آن را دریافت می کنیم.

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره 215 ماهنامه بسپار که در نیمه شهریورماه منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو قابل دسترسی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا