Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2010, Iran Cultural Heritage, Handicrafts, and Tourism Organization/ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی، و گردشگری؛ صندوق احیا و بهرهبرداری از بناها و محوطههای تاریخی و فرهنگی
احیای مکانهای تاریخی راهی شایسته و کارآمد برای حمایت و حفاظت از «میراث فرهنگی» است که با کمک به تداوم حیات اثر در متن زندگی امروزی انسان، حفاظت از آن را تقویت و تضمین میکند. به این ترتیب میتوان گفت که احیای مکان تاریخی راهی است برای ایجاد امکان برخورداری از ارزشهای مستتر در آن که به منزلۀ غایت حفاظت از آثار تاریخی است. به این ترتیب، درک صحیح مقصود و شیوۀ تحقق احیای مکانهای تاریخی در گرو «شناخت» دقیق و همهجانبۀ ارزشهای این آثار است. تأکید اسناد مهمی مانند «منشور بورا» بر تفویض «کارکرد سازگار» به اثر تاریخی و اجتناب از تحمیل کارکردهای نامأنوس بر آن، تاییدی است بر این مدعا. ارزش اثر تاریخی، ظرفیت بروز یافتۀ آن است، به تعبیری دیگر، «ارزش» بخشی از «قابلیت« اثر است که متأثر از موقعیت مکانی و زمانی ــ و به تبع آن مبتنی بر نیازها و ضرورتها و دیدگاههای جامعه ــ معنا مییابد. بنابراین درک همهجانبۀ ارزشهای جوهری اثر تاریخی و تفکیک آن از ارزشهای عارضی، تنها با ملاحظۀ بنیادین قابلیتهای ذاتی آن امکانپذیر است. قابلیتهای اثر تاریخی نیز برآمده از ذات و ماهیت آن است و به این ترتیب احصای قابلیتهای اثر جز از طریق درک حقیقت اثر امکانپذیر نیست. چنانکه از مجموعۀ تعاریف «میراث فرهنگی» ــ از جمله تعاریف منشورهای بینالمللی، مکتوبات مربوط به نهادهای بینالمللی، و سازمان میراث فرهنگی کشور ــ بر میآید، اثر تاریخی مصنوعی انسانی است که به موجب گذشت زمان دارای پیام و روایت شده و به این ترتیب به مثابه «میراث فرهنگی»، شاهدی یگانه و راستین از هویت تاریخی و فرهنگی انسان است. بنابراین آنچه تفاوت ماهوی «اثر تاریخی» از «مصنوع انسانی» را موجب میشود و به تعبیری «مصنوع انسانی» را به مرتبۀ «میراث فرهنگی» ارتقا میبخشد، نسبت ماهوی اثر تاریخی با «زمان» و دریافت تأثیر آن بر پیام و روایت اثر است که به تعبیری اثر تاریخی را تجدیدناپذیر و یگانه میکند. در این نوشتار میکوشیم تا با تکیه بر نسبت اثر تاریخی با «زمان»، بر پایۀ منابع نظری و منشورها و دیگر اسناد مرتبط به تحلیلی از ماهیت اثر تاریخی دست یابیم که با ملاحظۀ قابلیتهای اثر تاریخی معیارهایی برای چگونگی انطباق ظرفیتهای اثر با نیازهای معاصر به دست دهد و شناخت بهتر الویتها را در روند احیای آثار ممکن سازد.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.