ششمین جلسه از دور ششم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰نمایندگی بیرجند ویژه مسافران، با استادی راهنمای محترم تازه واردین مسافر مهدی، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر ابوالفضل با دستور جلسه «وادی سیزدهم و تأثیر آن روی من» سهشنبه 24 بهمنماه 1402 ساعت 16 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر. پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. برداشت من از این وادی این است که ، ای دل غمدیده حالت به شود، دل بد مکن. به زبان دیگر یعنی، حال من و شما همیشه مثل امروز نخواهد بود، ممکن است فردایی بهتر و یا خداینکرده بهمراتب بدتر در انتظار ما باشد.
حال ما ساری و جاری است و هیچچیز راکد و ساکن نیست و حقیقت همیشه آشکار خواهد بود، جناب مهندس سعی میکنند به من مسافر سفر اولی و یا سفر دومی این را آموزش بدهند که قطعاً فردا میتواند بهتر از امروز باشد، در صورتی هفته آینده حال ما بهتر خواهد بود، در صورتی پله بعدی حال ما بهتر خواهد بود که ما اراده کنیم و راه درست را انتخاب کنیم اما این بهتنهایی کافی نیست بلکه باید در مسیر تغییر حرکت کنیم تا به مرحله تبدیل و ترخیص برسیم.
اگر در سفر اول هستیم و کمی بالا و پایین داریم و گاهی با سختی و سرزنش مواجه میشویم نباید غر بزنیم بلکه باید اراده کنیم و اگر اشتباهی مرتکب شدیم از آن درس بگیریم تا برای خودمان فردایی بهتر بسازیم. جناب مهندس در این وادی به زبان ساده به ما میگوید که به فکر تغییر باشید.
ما اولین گام را برای تغییر برداشتیم و وارد کنگره شدیم، لباس سفید پوشیدیم، سی دی مینویسیم، با یکدیگر مهربان هستیم و نظم و انضباط را رعایت میکنیم، در کارگاه مشارکت میکنیم، تغییر را در خودمان احساس میکنیم، اما این کافی نیست باید سعی کنیم که ظرف وجودی ما از یک سری مسائلی که اینجا آموزش میگیریم پر شود، شما با آغاز سفر تغییرات را درخودتان شروع کردید، در سفر اول ذرهذره با توجه به گذر زمان ظرف وجودی شما با آموزشهای کنگره پر میشود.
در مراحل زندگی هم واقعیت قضیه همینطور است، این اتفاقات میفتد ما از سنی به سنی دیگر، از رده تحصیلی به رده تحصیلی دیگر گذر میکنیم این ساری و جاری است، به این معنی اینکه تغییر، تبدیل و سپس ترخیص صورت میگیرد.
مبحث دیگری که در وادی مطرح میشود این است که، همانطور که زندگی میکنیم میمیریم و همانطور هم که میمیریم برانگیخته میشویم، اگر مصرفکننده از دنیا برویم قطعاً در حلقه حیات زندگی بعدی، حالا اسمش برزخ و یا آخرت و یا هر چه که هست قطعاً در زندگی بعدی با مصرف مواد با پا به آن دنیا میگذاریم، بگذاریم ظرف وجودی پر شود از علم ریاضی، ادبیات و فلسفه نه از خماری و نشئگی.
از اینکه به صحبتهای من گوش کردید سپاسگزارم.
تایپ: مسافر امیر، لژیون سوم
ارسال: مسافر میثم
- تعداد بازدید از این مطلب :
131