اسلیترینی ها اکثرا به آدم های بد معروف هستند و قرن هاست که این موضوع بین دهان ها افتاده است. بنیان گذار این خانه از ماگل ها متنفر بود، تالار اسرار ساخت و صاحب باسیلیسک بود و … اما اسلیترین دقیقا به اندازه ی گریفندور، هافلپاف و ریونکلاو مهم است. دلایلش را اینجا برای شما جمع آوری کردیم.

چون اسلیترینی ها هم می توانند شجاع باشند

در کنار همه کسانی که ترسو هستند بعضی از اعضای این گروه به قدری شجاع هستند که می توانند با گریفندوری ها رقابت کنند. سوروس اسنیپ یکی از بهترین مثال های ما است. او مردی بود که مدت زیادی با پنهان کردن احساسات خود نقش بازی می کرد و با شجاعت یگانه ای که داشت هم برای دامبلدور و هم ولدمورت کار میکرد.

مثال های دیگری مثل رگولوس بلک که به لرد ولدمورت پشت کرد و حتی به از بین بردن یکی از جانپیچ هایش کمک کرد هم وجود دارند. بعد از این پروفسور اسلاگهورن کسی که در جنگ هاگوارتز حضور داشت و بر علیه ولدمورت جنگید، شجاعت خود را نشان داد و مثال خوبی برای این ادعای ما است.

موفقیت را خوب می شناسند

کلاه گروهبندی به موفقیت های بزرگ اسلیترین اشاره داشت. قبل از اینکه هری به هاگوارتز بیاید، جام شش سال قبل برای خانه ی اسلیترین بود. بله اسلیترین می تواند لاف بزند اما بدون بلند همت بودن نمیتوان موفق بود.

اسلیترین به دانش آموزان یاد میدهد که مردم متفاوت هستند

بله شاید همانطور که هری میگفت اسلیترینی ها حقه باز و ستمگر باشند اما ما معتقدیم که اسلیترینی بودن به معنی بد بودن نیست.

دراکو مالفوی مثالی خوب برای این قضیه است. بسیار لاف زن و سنگ دل بود اما در شاهزاده دورگه دیدیم که درواقع او پسری جوان و خام است. برای ما دراکو مدرکی است مبنی بر اینکه همه ی اسلیترینی ها جادوگرانی تاریک و شیطان نیستند و هرکس در هر گروهی می تواند شخصیتی شیطانی داشته باشد. پیتر پتیگروی گریفندوری مثال خوبی برای این قضیه است. کسی که نوکر وفادار ولدمورت بود و به جیمز و لی لی پاتر خیانت کرد.