اما در شب چهارم درصد ترس مغز به میزان قابل توجهی کاهش یافته بود.
با اینکه مانند سه شب قبلی به داوطلب از ترس هایش عکس نشان داده بودند اما اینبار مغز دیگر همانند سه شب قبلی نمیترسید و نسبتا خواب راحت تری داشت.
در شب پنجم باز هم با همان شیوه عکس و فیلم هایی از ترس های داوطلب به وی نشان دادند اما اینبار دیگر ترس یا استرس یا کابوس در ذهن داوطلب دیده نمیشد.
در شب های اینده این درصد از استرس و ترس به صفر رسید طوری که دیگر به اظهارات خود داوطلب از چیزی نمیترسد.
نتیجه این ازمایش این بود که ذهن هر بار که با ترس هایش روبرو شود به همان تعداد ترسش از انها کم تر و کمتر میشود و انقدر کم به صفر برسد.مغز از چیز هایی که نمیداند و تجربه نکرده است میترسد اما اگر اورا درگیر ترس ها و فوبیا هایش بکنید متوجه خواهید شد که ذهن دیگر ترسی ندارد.”