میریستیسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میریستیسین
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر3-methoxy-4,5-methylenedioxy-allylbenzene; 5-methoxy-3,4-methylenedioxy-allylbenzene
روش مصرف داروخوراکی
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • آزاد
شناسه‌ها
  • 7-Allyl-5-methoxy-1,3-benzodioxole
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.009.225 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC11H12O3
جرم مولی۱۹۲٫۲۱۴ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O1c2cc(cc(OC)c2OC1)C\C=C
  • InChI=1S/C11H12O3/c1-3-4-8-5-9(12-2)11-10(6-8)13-7-14-11/h3,5-6H,1,4,7H2,2H3 ✔Y
  • Key:BNWJOHGLIBDBOB-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

میریستیسین ترکیبی طبیعی است که در گیاهان و ادویه‌های رایج، به‌ویژه جوز هندی یافت می‌شود. این ماده به‌عنوان حشره‌کش و افزایش‌دهنده‌ی اثر سم در ترکیب با دیگر حشره‌کش‌ها به کار می‌رود. [۱] میریستیسین همچنین پیش ماده‌ای برای مشتقات آمفتامین‌های استخلافی است. از نظر ساختاری شبیه ام‌ام‌دی‌ای است و باور بر این است که در بدن به ام‌ام‌دی‌ای متابولیزه می‌شود و اثرات توهم‌زایی ایجاد می‌کند. [۲] میریستیسین با تعدادی از مسیرهای پیام‌رسانی و فرایندهای آنزیمی بدن تداخل دارد، برای سلولهای زنده سمی است و همچنین ممکن است دارای خواص شیمیایی ضد سرطانی باشد. [۳]

استفاده[ویرایش]

میریستیسین یک حشره‌کش موثر در برابر بسیاری از آفات کشاورزی است و ثابت شده که از طریق تماس مستقیم و سیستمیک باعث مرگ و میر می شود. همچنین در ترکیب با دیگر حشره‌کش‌ها، اثر هم‌افزایی دارد. [۱]

ساختار میریستیسین شباهت زیادی به ترکیبات آمفتامین دارد و توانایی تولید اثرات روانگردان مشابه اکستازی دارد. به همین دلیل ، می توان از آن در سنتز مصنوعی برای ایجاد مشتقات آمفتامین و ایجاد داروهای طراح مانند MMDMA استفاده کرد که از لحاظ ساختار و اثر مشابه MDMA (اکستازی) هستند. [۴] از میان ادویه های رایج حاوی میریستیسین، جوز هندی بیشترین غلظت را دارد. بنابراین ، بیشتر اوقات برای استخراج میریستیسین یا سواستفاده از اثرات آن استفاده می شود.

مقایسه ساختاری آمفتامین و مشتقات آن

در حالی که مسمومیت های جوز هندی به طور تصادفی وجود دارد ، همچنین برای دستیابی به نئشگی ارزان‌قیمتی شبیه روانگردان‌ها، به ویژه توسط نوجوانان ، مصرف کنندگان مواد مخدر ، دانشجویاk مورد سو استفاده قرار گرفته است. [۵] دوزهای نسبتاً زیادی جوز هندی برای تولید اثرات مورد نیاز است ، بنابراین به نظر می رسد اکثر موارد مسمومیت جوز هندی گزارش شده ناشی از سومصرف عمدی است. [۶]

منابع میریستیسین[ویرایش]

میریستیسین به جز جوز هندی، در فلفل سیاه و بسیاری از اعضای تیره‌ی چتریان شامل انیسون، هویج، جعفری، کرفس و شوید وجود دارد. [۵] [۱]

بسته به شرایط رشد و نگه داری گیاه، یک عدد جوز هندی (هسته‌ی میوه‌ی جوز بویا) با کیفیت بالا ممکن است در هر ۱گرم حاوی ۱.۳میلی‌گرم میریستیسین باشد. [۷] میریستیسین به طور متوسط ۱۳/۲۴٪ روغن جوز هندی ،[نیازمند منبع] ۶/۳۲ درصد روغن برگ جعفری، ۷/۳۶ درصد روغن گیاه شوید و ۰/۱۸ درصد روغن دانه کرفس را تشکیل می‌دهد.. [۳]

اثرات فیزیولوژیکی[ویرایش]

اثرات روانگردان[ویرایش]

باور بر این است که پتانسیل روانگردانی میریستیسین بعد از متابولیزه در بدن و تبدیل به MMDA (از مشتقات آمفتامین که گزارش شده اثر توهم‌زایی قوی‌تری نسبت به مسکالین دارد.) ظاهر می‌شود. [۲] تحقیقات مربوط به عملکرد دقیق میریستیسین در بدن هنوز کافی نیست. هرچند علائمی از جمله شامل اضطراب ، ترس ، احساس مرگ قریب‌الوقوع ، جدا شدن از واقعیت روان‌پریشی حاد دوره‌ای ، توهمات بصری (زمان ، رنگ ، یا تحریفات فضا) و رفتار خصمانه آشفته ثبت شده‌اند. موارد استفاده طولانی مدت منجر به روان پریشی مزمن شده است. [۸]

شکل خلاصه‌ی تبدیل میریستیسین به MMDMA [۴]

میریستیسین با ساختار شیمیایی شبیه آمفتامینها و سایر پپیش‌ماده‌ها ممکن است برای تولید توهم‌زاهای غیرقانونی استفاده شود. در شرایط کنترل شده ، میریستیسین جدا شده از روغن جوز هندی می تواند به MMDMA تبدیل شود ، یک ماده مخدر مصنوعی "داروی طراح" مشتق آمفتامین که از قدرت کمتری نسبت به اکستازی برخوردار است اما اثرات محرک و توهم زایی قابل مقایسه‌ای تولید می کند. [۴]  نشان داده شده است که در چهار نفر از هر ده نفر، ۴۰۰ میلی‌گرم میریستیسین می‌تواند «تحریک خفیف مغزی» ایجاد کند. تقریباً در هر ۱۵ گرم پودر جوز هندی، ۴۰۰میلی‌گرم میریستیسین وجود دارد. با این حال، علائم مسمومیت جوز هندی از مصرف حداقل ۵ گرم آن ظاهر می‌شود. [۵] المیسین و سافرول نیز از ترکیبات موجود در جوز هندی هستند که اگرچه غلظت کمتری نسبت به میریستیسین دارند ، اما علائم توهم زایی و فیزیولوژیکی مسمومیت جوز هندی را تقویت می‌کنند. [۹]

مسمومیت[ویرایش]

ثابت شده است که میریستیسین برای سلولهای زنده سمی است. به‌خصوص، باعث تحریک ترشح سیتوکروم c می شود که مسیرهای کاسپاز را فعال کرده و باعث آپوپتوز زودرس در سلول‌ها می‌شود. [۱۰]

اثرات جوز هندی در دوزهای بالا بیشتر به میریستیسین نسبت داده می شود، که علائم آن شامل موقعیت‌ناآگاهی، سرگیجه، بهت، تحریک سیستم عصبی مرکزی منجر به سرخوشی، توهمات شدیدی که باعث تغییر ادراک فرد به زمان و محیط اطراف می‌شود، احساس سبکی، از دست دادن هوشیاری، تاکی‌کاردی، نبض ضعیف، اضطراب و فشار خون بالا است. به علاوه علائم مسمومیت جوز هندی که شامل حالت تهوع، دل‌درد، استفراغ، خشکی دهان، مردمک‌گشادی یا مردمک‌تنگی، افت فشار خون، شوک و احتمالاً مرگ است. [۲]

مسمومیت با میریستیسین با آزمایش سطح میریستیسین در خون قابل تشخیص است. در حال حاضر هیچ پادزهر شناخته شده ای برای میریستیسین وجود ندارد. [۸]

داروشناسی[ویرایش]

میریستیسین در اتانول و استون محلول و در آب نامحلول است. [۱۱]

بعلاوه شناخته شده است که میریستیسین یک بازدارنده ضعیف از مونوآمین اکسیداز (MAO) ، آنزیمی کبدی در انسان است که انتقال دهنده های عصبی (مانند سروتونین ، دوپامین ، اپی نفرین و نوراپی نفرین) را متابولیزه می کند. [۱۲]

در حالی که غلظت های کمتری از بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز ممکن است مشکلی ایجاد نکن ، اما کسانی که داروهای ضد افسردگی (مانند فنلزین ، ایزوکارباکسازید ، ترانیل سیپرومین یا سلژیلین [۱۳] ) و یا داروهای ضد افسردگی انتخابی مهار کننده جذب مجدد سروتونین ( SSRI ) را مصرف می کنند ، باید از اسانس‌های روغنی غنی از میریستیسین ، مانند جوز هندی یا انیسون اجتناب کنند.

همچنین مشخص شده است که میریستیسین دارای فعالیت آنتی‌کولینرژیک است ، [۱۰] بنابراین علائم مسمومیت با میریستیسین تا حد زیادی با علائم سمیت آنتی کولینرژیک همپوشانی دارد. [۹]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Lichtenstein EP, Casida JE (1963). "Naturally Occurring Insecticides, Myristicin, an Insecticide and Synergist Occurring Naturally in the Edible Parts of Parsnips". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 11 (5): 410–415. doi:10.1021/jf60129a017. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Lichtenstein_1963» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Stein U, Greyer H, Hentschel H (April 2001). "Nutmeg (myristicin) poisoning--report on a fatal case and a series of cases recorded by a poison information centre". Forensic Science International. 118 (1): 87–90. doi:10.1016/s0379-0738(00)00369-8. PMID 11343860. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Stein_2001» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Zheng GQ, Kenney PM, Lam LK (1992). "Myristicin: a potential cancer chemopreventive agent from parsley leaf oil". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 40 (1): 107–110. doi:10.1021/jf00013a020. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Zheng_1992» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Clark CR, DeRuiter J, Noggle FT (1996-01-01). "Analysis of 1-(3-Methoxy-4,5-Methylenedioxyphenyl)-2-Propanamine(MMDA)Derivatives Synthesized from Nutmeg Oil and 3-Methoxy-4,5-Methylenedioxybenzaldehyde". Journal of Chromatographic Science. 34 (1): 34–42. doi:10.1093/chromsci/34.1.34. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Clark_1996» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Rahman NA, Fazilah A, Effarizah ME (2015). "Toxicity of Nutmeg (Myristicin): A Review". International Journal on Advanced Science, Engineering and Information Technology. 5 (3): 212. doi:10.18517/ijaseit.5.3.518. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Rahman_2015» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ↑ Forrester MB (November 2005). "Nutmeg intoxication in Texas, 1998-2004". Human & Experimental Toxicology. 24 (11): 563–6. doi:10.1191/0960327105ht567oa. PMID 16323572.
  7. ↑ Nowak J, Woźniakiewicz M, Gładysz M, Sowa A, Kościelniak P (2015). "Development of Advance Extraction Methods for the Extraction of Myristicin from Myristica fragrans". Food Analytical Methods (به انگلیسی). 9 (5): 1246–1253. doi:10.1007/s12161-015-0300-x.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Demetriades AK, Wallman PD, McGuiness A, Gavalas MC (March 2005). "Low cost, high risk: accidental nutmeg intoxication". Emergency Medicine Journal. 22 (3): 223–5. doi:10.1136/emj.2002.004168. PMC 1726685. PMID 15735280. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Demetriades_2005» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Günaydın M, Tatlı Ö, Altuntaş G, Uslu Z, Özşahin F, Beşlioğlu N (2017-06-29). "Nutmeg Intoxication Associated with Consumption as a Stupefacient". Journal of Emergency Medicine Case Reports. 8 (3): 64–65. doi:10.5152/jemcr.2017.1820. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Günaydın_2017» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Lee BK, Kim JH, Jung JW, Choi JW, Han ES, Lee SH, et al. (May 2005). "Myristicin-induced neurotoxicity in human neuroblastoma SK-N-SH cells". Toxicology Letters. 157 (1): 49–56. doi:10.1016/j.toxlet.2005.01.012. PMID 15795093. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Lee_2005» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  11. ↑ "Myristicin - LKT Laboratories, Inc". 2012-03-28. Archived from the original on 2012-03-28. Retrieved 2020-05-05.
  12. ↑ Truitt EB, Duritz G, Ebersberger EM (March 1963). "Evidence of monoamine oxidase inhibition by myristicin and nutmeg". Proceedings of the Society for Experimental Biology and Medicine. 112 (3): 647–50. doi:10.3181/00379727-112-28128. PMID 13994372.
  13. ↑ "An option if other antidepressants haven't helped". Mayo Clinic (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-04.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=میریستیسین&oldid=39226801»