در این مقاله قصد داریم تا شما را با اصطلاحات و اقدامات دندانپزشكی راهنمایی کنیم. در اصل راهنمای دندانپزشکی وسعت بسیار بالایی دارد اما برای این کار لازم است تا با اصول و موارد اولیه کاملا آشنا شویم. پس با همراه باشید. چند سالی است با پیشرفت علم دندانپزشکی، ابزار آلات جدید و تکنیک های نوین زیادی به این شاخه وارد شده است. لذا کسانی که به دندانپزشکی مراجعه می کنند لازم است تا با الفبای این کار آشنا باشند تا بتوانند بهترین استفاده را از مشاوره دندانپزشکی داشته باشند.
فهرست مطالب
- اسپیس مین تینر
- پلتال اکسپندر
- ریتینر
- گارد های اکلوزال
- ایمپلنت
- بریج
- ونیر
- تاج دندانی
- آنلی دندان
- پروتز
- هدگیر
- بریس ارتودنسی
راهنمای دندانپزشکی (1)
اسپیس مینتینر ها
در اقدامات دندانپزشکی اسپیس مینتینرها که بیشتر در مورد کودکانی که دندان شیری خود را از دست می دهند استفاده می شود ، تا بیرون آمدن دندان دائمی ، مکانی را که در آن دندان شیری بوده است ، باز نگه می دارند. آنها معمولاً از یک سیم ثابت و محکم تشکیل شده اند که از یک دندان به دندان دیگر امتداد می یابند ، و این اطمینان را می دهند که آن دندان های مجاور به جای خالی دندان از دست رفته پیشروی نمی کنند. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله چرا باید به دندان پزشکی مراجعه کنیم را بخوانید.
گاهی اوقات از اسپیس مینتینرها تا هنگامی که دندان کاذب مناسب با آن در آن محل قرار بگیرد، استفاده می شود و می تواند همچنین زمانی استفاده شود تا یک فضا بین دندان ها که در نتیجه ی دندان از دست رفته ایجاد شده ، برای همیشه باقی بماند.
وسیع کننده کام ( پلتال اکسپندر )
این دستگاه های فلزی در اقدامات دندانپزشکی عموما مخصوص کودکان هستند. آنها فک و پلیت بالایی را گسترده تر می کنند ، بنابراین دندان ها خیلی در هم تنیده نمی شوند و فک فوقانی شما با قسمت پایینی متناسب تر می شود. بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: درباره فرق مولر و پرمولر
دستگاهی که به آن رپید پلتال اکسپندر یا وسیع کننده فوری کام نیز گفته می شود، فشار زیادی به دندانهای فوقانی وارد می سازد و پلیت در حال رشد را تا عرض دلخواه گسترش می دهد. وسیع کننده که روی کام قرار گرفته و صفحاتی فلزی را در مقابله با دندان ها ، فشار می دهد و با یک نوع خاصی از کلید تنظیم می شود.
ریتینر ها
در اقدامات دندانپزشکی از این ریتینر ها ( نگهدارنده های دندانی ) به عنوان پشتیبانی برای بریس های ارتودنسی استفاده می شود. آنها معمولاً پس از برداشتن بریس های ارتودنسی برای جلوگیری از حرکت دندان ها به سمت جای قبلی استفاده می شوند. ساخته شده از پلاستیک ، با سیمهایی که به دندان شما وصل می شوند تا بتواند آن را در جای خود نگه دارد ، ریتینر ها ( نگهدارنده های دندانی ) را معمولاً در شب استفاده می کنند ، اگرچه در ابتدا ممکن است دندانپزشکتان به شما بگوید که به مدت هفت ساعت در روز آنها را در دهان خود بگذارید.
ارتودنتیست شما ممکن است یک ریتینر ( نگهدارنده های دندانی ) لینگوال یا ریتینری که در کنار زبان متصل می شود را به شما توصیه کند. این یک سیم دائمی است که به قسمت داخلی دندان های شما متصل می شود.البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله درمان التهاب لثه بعد از گذاشتن دندان مصنوعی را بخوانید.
راهنمای دندانپزشکی (2)
گاردهای اکلوزال
از دیگر اقدامات دندانپزشکی کارگذاری گاردهای اکلوزال می باشد. این گارد های دهانی مانند همان گارد هایی نیست که ورزشکاران می پوشند. از این گارد ها که به آنها اسپلینت نیز گفته می شود ، در طول شب استفاده می کنند تا در هنگامی که مبتلا به دندان قروچه هستید ، آنها از آسیب دیدن دندان هایتان جلوگیری کرده و باعث می شود از درد مفاصل فکی گیجگاهی ( تی ام جی ) خلاص شوید.
یک دندانپزشک یا ارتودنتیست برای شما یکی از این گارد ها را که متناسب با دهان شما هستند ، تهیه خواهد کرد. آنها معمولاً از جنس پلاستیک ساخته می شوند.
ایمپلنت ها
روش دیگر برای جایگزینی یک دندان از دست رفته ( یا چند دندان ) در اقدامات دندانپزشکی از طریق ایمپلنت صورت می گیرد. آنها دندانهای کاذب هستند که بر روی لثه نمی نشینند و با دندانهای دیگر از طریق بریج متصل نمی شوند. آنها به فک شما متصل می شوند.
یک پین تیتانیومی از طریق جراحی در فک وارد می شود ، واسطه ای به نام اِباتمنت در محل وصل می شود و یک تاج در بالای آن متصل خواهد شد. این روند هفته ها طول می کشد زیرا استخوان مجبور است در اطراف محل دوباره رشد کند.
بریج ها
کارگذاری بریج ها که نوع دیگری از اقدامات دندانپزشکی به شمار می روند ، شکاف ایجاد شده توسط دندان از دست رفته را می بندند. غالباً دندانهایی که در هر دو طرف شکاف هستند ، که به آنها دندانهای اِباتمنت یا مجاور گفته می شود ، باید در جای خود بنشینند.
آنها بر روی تاج ها سوار می شوند و سپس این بریج ( معمولاً دو تاج بر روی دندان های مجاور قرار دارد و یک دندان کاذب که متصل به تاج ها می باشد ) قرار داده شده و به محل اتصال داده می شود. همچنین می توان از بریج برای بیش از یک دندان نیز استفاده کرد.
راهنمای دندانپزشکی (3)
ونیرها
یکی دیگر از اقدامات دندانپزشکی کارگذاری ونیر بر روی دندان می باشد. بر خلاف روکش و تاج ، که کل دندان را می پوشاند. ونیر ها قطعات نازک از جنس سرامیک هستند که فقط جلوی دندان شما را می پوشانند. آنها برای پنهان کردن دندانهای شکسته ، تراشیده شده یا لکه دار شده مناسب هستند و می توانند برای پوشاندن درز و شکاف ها نیز مناسب باشند. مقاله لمینیت دندان چگونه انجام می شود؟ را بخوانید. شما نمی توانید آنها را بردارید. آنها به طور دائم به دندان شما پیوند می خورند.
تاج های دندانی
تاج های دندانی و روکش ها به عنوان یکی از اقدامات دندانپزشکی در اصل یک چیز هستند. آنها به منظور پوشش دندان ها ایجاد می شوند. زمانی که دندان اصلی آسیب دیده ، ضعیف باشد. به خوبی با دندان های دیگر شما تناسب نداشته باشد ، تغییر رنگ پیدا کند. یا نیاز به ایجاد یک فضا برای یک بریج باشد. از تاج ها دندانی یا روکش ها استفاده می شود.
تاج های دندانی ، دندان را تقویت می کند و ظاهر آن را بهبود می بخشد. آنها را می توان از بسیاری از مواد و رنگ های مختلف متناسب با دندان هر فرد ، ساخت.
اینلی دندان / آنلی دندان
از دیگر اقدامات دندانپزشکی پر کردن دندان ها به صورت اینلی یا آنلی می باشد. اینلی ها گاهی اوقات پر کننده های تقویت شده ی دندان نیز خوانده می شوند. آنها سطح دندان های از دست رفته ناشی از پوسیدگی یا دلایل دیگر را پر می کنند. آنها با سطح دندان شکل گرفته و قبلاً از جنس طلا بودند. حال می توان آنها را از جنس سرامیک یا کامپوزیت تهیه کرد و برای نزدیک تر شدن رنگشان به رنگ دندان های شما ، ساخته شده اند.
آنلی ها مشابه اینلی ها هستند ، اما بر روی سطح خارجی دندان ها ریخته می شوند. آنها همچنین می توانند از جنس سرامیک یا کامپوزیت باشند. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله عاج دندان چیست را بخوانید.
راهنمای دندانپزشکی (4)
پروتز ها
پروتز های دندانی یکی از اقدامات دندانپزشکی هستند که به منظور استفاده ی کسانی که دندان های خود را از دست داده اند. بیش از 1 نفر در هر 4 نفر از شهروندان آمریکایی 65 ساله و بالاتر فاقد دندان های اصلی هستند. آنها معمولا از پروتز ها استفاده می کنند. پروتزها یا دندان های مصنوعی به یک پلیت ( صفحه ) متصل می شوند. پروتزها می توانند روی لثه و روی محل هایی که در لثه و فک کاشته شده اند ، بنشینند یا در موارد جدیدتر ، روی پین ایمپلنت شده ی درون لثه پیچ شوند. آنها می توانند یک دست کامل باشند و جایگزین تمام دندان ها شوند یا اینکه فقط بجای تعدادی از آنها قرار بگیرند.
هدگیر
گونه ای دیگر از اقدامات دندانپزشکی شامل کار گذاری هدگیر های ارتودنسی می شود که ممکن است شکل و شمایل آن خیلی قدیمی به نظر برسد. اما هدگیر ارتودنسی فقط از اوایل قرن بیستم بوجود آمده است. هدگیر ارتودنسی در بعضی از روش های درمانی برای هدایت صورت و فک ها یک وسیله ی حیاتی است. میله های هدگیر به پشت سر شما چرخ خورده و به سبب داشتن سیمی در جلوی دندان هایتان به اسم فیس بو یا آرچ وایر ، به بریس های ارتودنسی شما متصل می شود. فشاری که هدگیر ایجاد می کند ، دندان ها را به سمت آرایشی صحیح سوق می دهد.
اگر به آن ( هدگیر ) احتیاج پیدا کردید ، معمولاً آن را باید چند ساعت یک بار بپوشید.
راهنمای دندانپزشکی
بریس های ارتودنسی
بریس های ارتودنسی به عنوان یکی از اقدامات دندانپزشکی اولین انتخاب بسیاری از متخصصان ارتودنسی ( ارتودنتیست ها ) برای صاف کردن دندان ها و رفع اشکالات روی هم آمدن صحیح دندان ها است. آنها می توانند از فلز ، سرامیک یا پلاستیک شفاف ساخته شوند. بعضی از آنها به دندان شما پیوند خواهند خورد. انواع دیگر آنها قابل جدا سازی هستند. ممکن است شما آنها را روی گروهی از دندانها یا تمام دندانهای خود قرار بدهید. برای کسب اطلاعات منشا دندان درد را بیابید را بخوانید.
بریس های ارتودنسی قدیمی تر ، با استفاده از سیستم براکت ، سیم و در بعضی موارد بند های ( حلقه ) کشسان ، وصل می شوند. تمام بریس های ارتودنسی فشاری را روی دندان های شما قرار می دهند تا دوباره آنها را به حالت صحیح خود برگردانند.
سخن پایانی
امیدواریم توانسته باشیم شما را با این اصطلاحات پر کاربرد آشنا ساخته باشیم. مهترین عاملی که باعث می شود تا به این کلمات نیاز داشته باشید. نیاز های دندانپزشکی است. امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید. نظرات و پیشنهادات خود را در کامنت بنویسید.
